ദേശീയ പുരസ്കാര വിതരണചടങ്ങ് ബഹിഷ്കരിച്ചവരെ വിമര്ശിച്ച് ജോയ് മാത്യു. അവാര്ഡ് രാഷ്ട്രപതി തന്നെ തരണം എന്ന് വാശിപിടിക്കുന്നതെന്തിനാ? അച്ചാര് കച്ചവടക്കാരില് നിന്നും അടിവസ്ത്ര വ്യാപാരികളില് നിന്നും യാതൊരു ചമ്മലുമില്ലാതെ കുനിഞ്ഞുനിന്ന് പുരസ്കാരങ്ങള് വങ്ങിക്കുന്നവര്ക്ക് കേന്ദ്രമന്ത്രി സ്മൃതി ഇറാനിയില് നിന്നും അവാര്ഡ് സ്വീകരിക്കാന് കഴിയില്ല എന്ന് പറയുന്നതിന്റെ യുക്തി എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല ഇനി സ്മൃതി ഇറാനി തരുമ്പോള് അവാര്ഡ് തുക കുറഞ്ഞുപോകുമോ? ജോയ് മാത്യു ചോദിക്കുന്നു.
ജോയ് മാത്യുവിന്റെ വാക്കുകള്:
അവാര്ഡിനുവേണ്ടി പടം പിടിക്കുന്നവര് അത് ആരുടെ കയ്യില്നിന്നായാലും വാങ്ങാന് മടിക്കുന്നതെന്തിന്? അവാര്ഡ് കമ്മിറ്റിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് ഭരിക്കുന്ന പാര്ട്ടിയാണ്. അങ്ങിനെ വരുംബോള് ആത്യന്തികമായ തീരുമാനവും ഗവര്മ്മെന്റിന്റെയായിരിക്കുമല്ലോ…
അപ്പോള് ഗവര്മ്മെന്റ് നയങ്ങള് മാറ്റുന്നത് ഗവര്മ്മെന്റിന്റെ ഇഷ്ടം.അതിനോട് വിയോജിപ്പുള്ളവര് തങ്ങളുടെ സ്രഷ്ടികള് അവാര്ഡിന്ന് സമര്പ്പിക്കാതിരിക്കയാണു ചെയ്യേണ്ടത്. രാഷ്ട്രപതി തന്നെ അവര്ഡ് നല്കും എന്ന് അവാര്ഡിനയക്കുന്ന അപേക്ഷകനു ഉറപ്പുകൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ എന്നറിയില്ല. മുന് കാലങ്ങളിലെല്ലാം രാഷ്ട്രപതി തന്നെയാണൊ അവാര്ഡ് നല്കിയിരുന്നത്? ഇതൊന്നുമല്ലെങ്കില്ത്തന്നെ രാഷ്ട്രപതിക്ക് ഉദരസംബന്ധമായ പ്രശ്നങ്ങളോ രാജ്യ പ്രതിരോധസംബന്ധിയായ പ്രശ്നങ്ങളോ ഉണ്ടായി എന്ന് കരുതുക. എന്ത് ചെയ്യും?
ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടും തങ്ങളുടെ സിനിമകള് അവാര്ഡിനയിക്കുന്നവര് അത് ഇരുകൈയും നീട്ടി വാങ്ങാതിരിക്കുന്നതെന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.അവാര്ഡ് രാഷ്ട്രപതി തന്നെ തരണം എന്ന് വാശിപിടിക്കുന്നതെന്തിനാ? അച്ചാര് കച്ചവടക്കാരില് നിന്നും അടിവസ്ത്ര വ്യാപാരികളില് നിന്നും യാതൊരു ചമ്മലുമില്ലാതെ കുനിഞ്ഞുനിന്ന് പുരസ്കാരങ്ങള് വങ്ങിക്കുന്നവര്ക്ക് കേന്ദ്രമന്ത്രി സ്മൃതി ഇറാനിയില് നിന്നും അവാര്ഡ് സ്വീകരിക്കാന് കഴിയില്ല എന്ന് പറയുന്നതിന്റെ യുക്തി എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല ഇനി സ്മൃതി ഇറാനി തരുമ്പോള് അവാര്ഡ് തുക കുറഞ്ഞുപോകുമോ?
കത്വയില് പിഞ്ചുബാലികയെ ബലാല്സംഗംചെയ്തു കൊന്നതിന്റെ പേരിലോ രാജ്യത്തൊട്ടാകെ നടക്കുന്ന വംശവെറിക്കെതിരെയൊ ഒക്കെ
പ്രതിഷേധിച്ചാണു അവാര്ഡ് നിരസിച്ചതെങ്കില് അതിനു ഒരു നിലപാടിന്റെ അഗ്നിശോഭയുണ്ടായേനെ (മര്ലന് ബ്രാണ്ടോയെപ്പോലുള്ള മഹാ നടന്മാര് പ്രഷേധിക്കുന്ന രീതി വായിച്ച് പഠിക്കുന്നത് നല്ലതാണു)ഇതിപ്പം കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങള് അവാര്ഡ് കളിപ്പാട്ടം കിട്ടാത്തതിനു കരയുന്ന പോലെയായിപ്പോയി ഇതാണു ഞാനെപ്പോഴും പറയാറുള്ളത് അവാര്ഡിനു വേണ്ടിയല്ല മറിച്ച് ജനങ്ങള് കാണുവാന് വേണ്ടിയാണു സിനിമയുണ്ടാക്കേണ്ടത്.അതിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ഉദാഹരണമാണു നിറഞ്ഞ സദസ്സില് ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ‘അങ്കിള്’ എന്ന സിനിമ