ഏകാകികൾ
നീ ഓര്‍ക്കുന്നുവോ സഖിയേ
നമുക്കിടയിൽ മൗനത്തിന്റെ
നിദ്ര വന്ന് മൂടിയ
ഇരുണ്ട കാലത്തെപറ്റി
ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ നാം
ഇരു ധ്രുവങ്ങളിലേക്ക്
പറന്നകന്നപ്പോൾ
നമ്മുടെ ഓർമ്മ പോലും
സ്വയം തീർത്ത തടവറയിൽ
വെന്തുരുകിയത്
മത്സരിക്കാതെ പരസ്പരം
തോൽപ്പിക്കപ്പെട്ടപ്പോളും
ആയുധമില്ലാതെ മുറിവേറ്റപ്പോഴും
രക്തംചിന്താതെ തന്നെ
വേദനിക്കപ്പെടാമെന്നു
നീയും അറിഞ്ഞതല്ലേ
ഒരിക്കല്‍ പോലും നിന്നെ
അറിയാതെപോകുന്ന ദിനങ്ങള്‍
ഇനി ഒരു നാളിലും സംഭവിക്കരുതെന്ന്
കൺകളിലൂടെ ഹൃദയാഴങ്ങളിൽ
വരച്ചു ചേർത്തെങ്കിലും
വീണ്ടുമതേ മൗനത്തിന്റെ
കറുത്ത കോട്ടകള്‍ നമുക്കുമുന്നിൽ
താണ്ടാനാവാതെ നിലകൊള്ളുമ്പോൾ
ഇനിയുമീ ലോകത്ത്
നമുക്ക് പരസ്പരം ഒറ്റപ്പെടാം..
അല്ലു സി.എച്ച്
