കൊഴിയാനായ് മാത്രം വിടരുന്ന നിശാഗന്ധി
നീ വിടരാതിരുന്നെങ്കിലെന്നാഗ്രഹിപ്പൂ ഞാൻ
ഞാനും ,എന്റെ പ്രണയവും
നീയും നിന്റെ ജീവിതവും
ഒരു പോലെത്തന്നെയല്ലി ഹ- നിശാഗന്ധി
വിടരും മുമ്പെ കൊഴിഞ്ഞൊരു ശലഭമായ് നീയും
പടരും മുമ്പെ പൊഴിഞ്ഞൊരു പ്രണയമായ് ഞാനും.
ദു:ഖസാന്ദ്രമലതല്ലു മീരാവും, പ്രകൃതിയും
നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങൾ തൻ കൂടാരമല്ലേ സഖീ ..
രണ്ടു മീ പ്രകൃതിതൻ മക്കളാണു നിനച്ചാലും .
ഹേ! നിശാഗന്ധി നീ ചുരത്തിയ ദുഗ്ധ സ്നേഹവും
എന്റെ കാമുകനേകിയ പ്രണയാമൃതവും
രണ്ടും ഇനിവെറും സ്മൃതി മാത്രമാണല്ലേ പൂവേ
പണ്ടേ കവികൾ പാടിപ്പതിഞ്ഞതാണീ സത്യം
പ്രണയവും പൂക്കളും കൊഴിയാനായ് ജനിച്ചവർ
പിരിയാനായ് പിറന്നവർ
നീയൊരു നിശാഗന്ധി നിശയെ സ്നേഹിച്ചവൾ
ഞാനൊരു കൃശഗാത്രി പ്രണയത്തെ കാമിച്ചവൾ
നിർന്നിമേഷയായ് നിൽക്കാറുണ്ടു നിന്നെ നോക്കി ഞാൻ
എന്തൊരു ചന്തമാണീ പുഞ്ചിരി വിടർന്നൊരാമുഖം
നിനക്കു മീ ഗതിവന്നീലയോ . … പൂവെ
എന്നെ പോലെ എൻ പ്രണയം പോലെ
അറിക നീ കേവല മീ ഭൂമിയിൽ
എല്ലാം നശ്വരം നീയും ഞാനും പ്രണയവും
ഈ ജീവിതം ക്ഷണിക ഭംഗുരം
