ക്വാറൻ്റെയ്ൻ (കവിത -അശോക് കുമാർ പെരുവ )

ഒറ്റയായപ്പോൾ
ഞാൻ മോഹിച്ചത്
നിൻ്റെ വിടർന്ന കണ്ണുകളല്ല;
മഴവില്ലു വിതയ്ക്കുന്ന
വിരൽത്തുമ്പുകളല്ല;
ഉന്മാദ രാത്രികളിലെ
മുല്ലപ്പൂ ഗന്ധമല്ല;
പിണങ്ങിച്ചിണുങ്ങുന്ന
വളമൊഴികളല്ല……

നെഞ്ചിലെ ശൂന്യതയിലേക്ക്
ഒഴുകി നിറയുന്ന പ്രാണവായു പോലെ,
കയത്തിലേക്കാഴുമ്പോൾ
വിടാതെ കോർത്തു പിടിക്കുന്ന
വിരൽത്തുമ്പു പോലെ,
ദൈവത്തിനു പോലും വിട്ടുകൊടുക്കില്ലെന്ന
കാലുഷ്യം…..
നരകത്തിലേക്കാണേലും
കൂടെയുണ്ടെന്ന സാന്ത്വനം…

അതു മാത്രം,
അതു മാത്രം……..